نسخه‌ی صوتیِ این داستان از روی یک ضبط خانگی تهیه شده است. داستانی که ثمین باغچه‌بان نوشته و پیش از این در سال ۱۳۶۱ همراه با دو داستان دیگر در کتاب «نوروزها و ...» در کنار تصویرسازی‌های زیبای پرویز کلانتری توسط انتشارات «تصویر و صدا» منتشر شده است. کاوه این ضبط را در میان کاست‌هایی پیدا کرده که پدرش روزگاری با یک دستگاه ضبط صوت دستی تهیه کرده بود.

ثمین در دیباچه‌ی این کتاب نوشته است: اشعار کودکستانی و نمایشنامه‌ی منظوم «گفتگوی دو پری» که خلاصه شده و در این نوشته‌ها می‌گذرد، اثر پدرم جبار باغچه‌بان است. اگر چیزی می‌نویسم یا می‌سازم، ثمره پرورش در کودکستان اوست. این نوشته‌ها را به یادبود او تقدیم می‌کنم.